Πανεπιστήμιο των Συμβούλων

Τομάτας 8.

Ποντιακή Λύρα

Τομάτας > 1. > 2. > 3. > 4. > 5. > 6. > 7. > 8. > 9. > 10. > 11. > 12.

Ο Δελφίνης έφθασε μπροστά στον «ανελκυστήρα» και περίμενε. Προσπαθούσε να κρύψει ένα περίεργο χαμόγελο «εφηβικής  ανυπομονησίας» που άνθιζε στο πρόσωπό του καθώς η ώρα δεν ήταν ενδεδειγμένη για τέτοια συμπεριφορά, και ανά πάσα στιγμή κάποιος μπορεί να τον έβλεπε και αν το ήθελε, να στοιχειοθετούσε αναφορά στους Υπολογιστές Κινδύνου | Ανάγκης - «ΥΠΟ.ΚΙΝ.Α.»

Σε δύο ώρες τελείωνε το 7ωρό του και ως συνήθως «ανέβαινε» για την καταμέτρηση και επιβεβαίωση στοιχείων.

Η γραφειοκρατία με την έννοια της εγγραφοκρατίας είχε σχεδόν εξαλειφθεί, αλλά αντικαταστάθηκε από την σύγκριση στοιχείων του ηλεκτρονικού υπολογισμού με την πραγματικότητα, ειδικότερα στις αποθήκες προϊόντων. 

Είχαν αναφερθεί πολλές περιπτώσεις ανακολουθίας των ηλεκτρονικών υπολογισμών με την πραγματικότητα, καθώς κάποιος με τον κατάλληλο εξοπλισμό μπορούσε να αφαιρέσει το μικροπλινθίο αναγνώρισης από τα διάφορα προϊόντα και να τα οικειοποιηθεί, αφήνοντας στην θέση τους κάτι άλλο άχρηστο.

Ναι! Ήταν χαρούμενος!

Σήμερα θα την δοκιμάσει!

Κάτι θα καταφέρει ...

Ήταν ενθουσιασμένος!

Είχε ανακαλύψει πως λειτουργούσε ...

Είχε βρει και τις χορδές της!

Οι ενδείξεις στην θύρα του «ανελκυστήρα» άλλαξαν, ο Δελφίνης πληκτρολόγησε τον κωδικό πρόσβασης προορισμού (καθώς το επίπεδο Αποθήκες Υλικού 7 - «Α.Υ.ε7» ήταν αυστηρά περιορισμένης και εξουσιοδοτημένης πρόσβασης) και διαπέρασε την θύρα.

Μόλις πάτησε στις Α.Υ. ε7 κατευθύνθηκε στον Θάλαμο 3 της υπηρεσίας Διαπαιδαγώγηση, τμήμα Ιστορίας Παλαιάς Λαϊκής Παράδοσης. Αυτός είχε μεταφερθεί πριν λίγο καιρό στις Α.Υ. ε7 από το Πανεπιστήμιο των Συμβούλων του «Ναού της Ιερουσαλήμ», στο οποίο γίνονται δεκτοί μόνο γόνοι ή/και εκλεκτοί των συμβούλων του Συμβουλίου των Σοφών, και οι οποίοι προορίζονται και εκπαιδεύονται κατάλληλα για να διαδεχθούν τους προγόνους ή/και μέντορές τους.

Ο θάλαμος αναπαριστούσε με αυθεντικά είδη εποχής το καθιστικό δωμάτιο από τυπική οικία της πόλης Τραπεζούντας κάποια παλαιά εποχή στην «Παλαιά Ζωή». Στο κέντρο του δωματίου υπήρχε κτιστή εστία θέρμανσης, γύρω γύρω διάφορα έπιπλα και άλλα χρηστικά και διακοσμητικά είδη της εποχής, τα οποία ήταν αντικείμενα μελέτης για τους φοιτητές του Πανεπιστημίου των Συμβούλων.

Μέχρι που ο Κ.Ο.Σ. αποφάσισε ότι οι σύμβουλοί του δεν χρειάζονται και τόσο εξειδικευμένη μόρφωση και γι' αυτό ο θάλαμος προοριζόταν να καταστραφεί. Η διδασκαλία των φοιτητών θα περιορίζετο μόνο σε μια μικρή αναφορά για το πόσο άσχημες ήταν οι συνθήκες ζωής κατά την συγκεκριμένη περίοδο.

Βέβαια, αυτή η αναφορά ερχόταν σε αντίθεση με προηγούμενες μελέτες, οι οποίες ανέφεραν ότι η αρμονία αν και εκπεφρασμένη με έναν αθώο παιδικό τρόπο, επικρατούσε στην ζωή των κατοίκων και ότι αυτή ήταν το γόνιμο έδαφος, στο οποίο ο σπόρος της αγάπης είχε γίνει αειθαλές δένδρο.

Κρεμασμένη σ' έναν τοίχο υπήρχε και αυτή!

Ο Δελφίνης μπήκε μέσα και την είδε στην θέση της ...

Οι καμπύλες της ήταν πρωτόγονες ...

Τις θαύμαζε!

Το χρώμα της μελί - κόκκινο ξεθωριασμένο ...

Τον γλύκαινε!

Η φωνή της; 

Θα την άκουγε σε λίγο ...

Στην αρχή δεν κατάλαβε σε τι μπορεί να χρησίμευε αυτό το ξύλινο αντικείμενο, το οποίο του φαινόταν πολύ οικείο. 

Βέβαια όταν ενημερώθηκε από το ηλεκτρονικό αρχείο του θαλάμου ότι ήταν μουσικό όργανο και ονομαζόταν ποντιακή λύρα (ή κεμεντζές όπως θα λέγαμε στα Ποντιακά), κάτι σχίστηκε μέσα του όπως σχίζεται το μετάξι που σκάλωσε τυχαία σε ένα καρφί. Ήταν βλέπετε σε ηλικία για να αρχίσει η αμφισβήτηση και για αυτόν.

Στα Είδη Συντήρησης Εκτεθειμένων Αντικειμένων του θαλάμου, ο Δελφίνης βρήκε τις χορδές που λείπανε από την λύρα καθώς και οδηγίες για την τοποθέτησή τους και το κούρντισμα. Μετά από κάποιες προσπάθειες πέρασε τις χορδές, τις κούρντισε και διστακτικά πήρε το δοξάρι στο χέρι.

Ήταν έτοιμη τώρα να τραγουδήσει γι' αυτόν!

(Συνεχίζεται)

Τομάτας > 1. > 2. > 3. > 4. > 5. > 6. > 7. > 8. > 9. > 10. > 11. > 12.